حذف کردن انسان‌ها از صحنه‌های بازی برای اکبری مثل پشه بوده. او با بهشتی جنگید. او به طرف غزنی فرار کرد. اکبری همیشه دنبال فرصت بود تا رقبایش را با استفاده از دیگران از سر راهش بردارد