مردها به گونه‌ی خودش را دست‌کاری می‌کنند که معتقدند بوتاکس یگانه راه‌حل است
مقصران اصلی این پدیده برنامه‌های مانند زوم، اینستگرام و لاف‌آیلند است. اما بیماری همه‌گیری کرونا نیز نقش خودش را در این مورد ایفا کرده است که مردم از آن هم بی‌نصیب نمانده است
نویسنده: تئو چپمن
ترجمه: اسدالله جعفری(پژمان)
منبع: فایننشال تایمز
مقام پدری
با نزدیک شدن، در آستانه‌ی روز پدر که مصادف است با اول سپتامبر-همیشه انبوهی از ایمیل‌ها و تبلیغات از طرف روابط عمومی شرکت‌های جراحی پلاستیک و ترمیمی به فایننشال‌تایمز، ارسال می‌شود. آن‌ها می‌خواهند داستان‌هایی درباره هدایایی که عمدتاً مردان را هدف قرار می‌دهند، منتشر کنند. این تحایفی است که مشمول لباس، ابزار، ساعت و مشروبات الکلی می‌شوند، و امسال هم تعداد شگفت‌انگیزی از محصولات زیبایی به این موارد اضافه شده است. این احتمالاً بازتابی است بر تعداد مردانی که اکنون در مقام پدری قرار دارند.
چرا این گونه است؟
از اینکه مردان، به ویژه آن‌هایی که زیر سن چهل سال هستند، می‌خواهند زیبا و زیباتر به نظر برسند، و این هم یک موضوع جدیدی نیست، اما به نظر می‌رسد که بخشی از این تمایلات به دلیل نیاز به رعایت استانداردهای جدید و جذابیت مردانه به شمار می‌رود. اکثر مردان به دنبال راه‌حل کوچکی برای ظاهر خود هستند که در این خصوص تلاش می‌کنند که دست به هر اقدامی بزنند. در همین‌حال؛ هفته گذشته در یک مقاله‌ی تحقیقی در روزنامه تلگرافی لندن اشاره شد که مردان قرن بیست و یک، نسبت به ظاهر خود آن‌قدر نامطمئن هستند که به طور فزاینده‌ای از بوتاکس استفاده می‌کنند. داستان‌های دیگری نیز در مورد افزایش و ظهور محصولات زیبایی برای مردانی نامطمئن از ظاهر خود گزارش می‌شوند و چرا این گونه است؟!!!
تاثیر برنامه‌های زوم، اینستگرام و لاف‌آیلند
مایکل دیکن، در روزنامه تلگراف می‌نویسد که «مقصران اصلی این پدیده برنامه‌های مانند زوم، اینستگرام و لاف‌آیلند است. اما بیماری همه‌گیری کرونا نیز نقش خودش را در این مورد ایفا کرده است که مردم از آن هم بی‌نصیب نمانده است.» متخصصان و کارشناسان درمانی پوستی و زیبایی معتقدند که افزایش تقاضای مردان برای استفاده از عمل بوتاکس به دلیل چند سال حضور پرشور آن‌ها در ملاقات‌ها و تماس‌ها در برنامه‌های زوم، اینستگرام و لاف‌آیلند بوده است. بنابراین؛ روز به روز، میلیون‌ها مرد با دیدن چهره‌ی خود در برنامه‌های مثل زوم، اینستگرام و لاف‌آیلند مواجه می‌شوند. آن‌چه را که آن‌ها می‌دیدند و می‌بینند هرگز دوست نداشتند و ندارند. این موضوع هم می‌تواند که یک فرضیۀ قابل استماع برای استفاده از عمل‌های بوتاکس در مردان باشد. اما روند چندین دهه‌ای را که مردان قرن بیست و یک در معرض آن قرار گرفته‌اند نادیده می‌گیرد، مانند «جذابیت و عینیت بخشیدن به اندام و پوست مردان.
موهای زائد
کتاب بازی برای ایجاد ناامنی‌هایی که با خرید محصولات و خدمات قابل رفع است، اما در خرید محصولات بازار زنان کامل شده است و از مردان در این عرصه، پیشی گرفته‌اند. بنابراین؛ همان‌گونه‌ی که زنان برای خلاص شدن از شر موهای زائد بدنش و یا خرج کردن مبالغ چشم‌گیری برای کرم‌های ضد چین و چروک، خودش را دست‌کاری می‌کنند و مورد استفاده‌های قرار می‌گیرند، مردها نیز با تصاویر زیبایی دست‌نیافتنی مردانه مورد هدفی شرکت‌های بوتاکس و زیباسازی قرار می‌گیرند. فقط گذار و تحولی از تناسبات و قرینه‌های طبیعی دهه ۱۹۸۰ را در نظر بگیرید، و به [جورج مایکل، هریسون فورد، کامرون دادو فکر کنید. مجسمه‌های مجسمه‌سازی شدۀ باشگاه‌های بدن‌سازی در دهه ۲۰۲۰، مانند کریس همسورث، ادریس البا و مایکل بی جردن را در نظر بگیرید].
ناامنی‌هایی روحی و روانی
مردان جوان در سالیان اخیر به گونه‌ی بی‌وقفه به بازارهای به نام زیبایی عرضه شده‌اند. این چیزی است که اگر پیام‌های تجاری را با دیدگاه‌های در حال تغییر، نسبت به مردانگی و با رسانه‌های اجتماعی ترکیب کنید شرایطی بسیار خوبی را برای شکار ناامنی‌هایی روحی و روانی در پی خواهید داشت. بنابراین، برنامه‌های مانند زوم، لاف‌آیلند و اینستاگرام در عجله مردان برای تزریق بوتاکس نقش بی‌سزایی دارند که آن‌ها را به سوی آن سوق می‌دهد. اما مقصران اصلی تجاران و کسب‌وکارهایی هستند که از کودکی، آن‌ها را با تبلیغاتش بمباران کرده‌اند.
از خودبیزاری و سیستم سرمایه‌داری
امروز واقعیت این است که سیستم سرمایه‌داری راه‌هایی را برای تبدیل وضعیت انسانی و بشری به منابع درآمدهای خود در دنیا تبدیل کرده است. با این‌وجود؛ کافی است که فقط به طبی شدن همه چیز از احساسات انسان‌ها گرفته تا اشتهای انسان‌ها که می‌تواند با داروهای گران‌قیمت به اصطلاح «مکمل‌های داروی» نواقص را مبدل به عوارض کرد. در نهایت؛ آن چیزی که در مورد تمامی این موضوع مضحک و ناراحت‌کننده است، این است که برابری جنسیتی به جای رهایی از رفتارهای کلیشه‌ای، یک احساس مشترک از خودبیزاری در برابر سیستم سرمایه‌داری است.
تئو چپمن، سردبیر برنامه آخر هفته به نام «وی‌کیند فین» در روزنامه فایننشال تایمز است. خانم چپمن مطالب مکتوب این برنامه را نیز در فایننشال تایمز ویراستاری می‌کند. او در زمینه‌های اقتصاد، علوم فناوری و هنرهای تجسمی در فایننشال مقاله می‌نویسد.
