نسلی‌که خود را بار اضافی می‌داند، چطور می‌توان به آن امید داشت که آینده‌ساز باشد؟ گناه این نسل چیست که در این زمانه به دنیا آمده و از تلخی در رنج روزگار کنونی به شدت پشیمان است؟