✍: سینا جهاندیده
یک مترجم به دلایلی مختلف یک اثر یا آثاری و یا یک مقالهی را برای ترجمه انتخاب میکند که در زیر به برخی از آنها اشاره میکنم:
۱- ترجمه به خاطر فقر منابع علمی مهم و مرجع.
۲- ترجمه به قصد گفتمانسازی و روشنگری.
۳- ترجمه به خاطر علاقهی مترجم به یک جریان یا جریانهای فرهنگی صلحآمیز یا به خاطر علاقه به شخصیتهای معروف جهان.
۴- ترجمه به قصد تخریب یا تائید شخصیتهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری.
۵- ترجمه به قصد اسطورهسازیها.
۶- ترجمه به قصد معرفی کتاب یا چهرههای فراموششدهای فرهنگی و ادبی در نقد ادبیات.
۷- ترجمه به قصد ترویج اندیشههای ناسیونالیستی که خودش را به شکلهای زبانی «سرهنویسی» و گسترش عناصر تاریخی و ملی نشان میدهد.
۸- ترجمه به قصد فروش آنی کتابها و رسیدن به سودهای مالی و اقتصادی بسیار آنی.
۹- ترجمه به قصد آشنایی مردم با اندیشههای علمی، سیاسی، فرهنگی و اخلاقی نوظهور.
۱۰- ترجمه به خاطر مبارزات سیاسی؛ در این شکل از ترجمه، مترجم ممکن است دین، حکومت، اندیشه، گفتمانهای مسلط و هژمونیک را هدف قرار دهد که گاهی برای اصلاح است و گاهی هم برای تخریب.
۱۱- ترجمه به قصد گسترش صلح، برابری، دموکراسی، پرهیز از خشونتها و جرائم جنگی، دفاع از حقوق کودکان، زنان، کارگران و اقلیتهای مورد تعرض و...
۱۲- ترجمه به قصد فرافکنی خشونتها و رهایی از عقدههای سرکوبشدۀ روانی و اجتماعی، یعنی به این نوع از ترجمه «ترجمهدرمانی» نیز گفته میشود.
۱۳- ترجمه به قصد شهرت و جایگاههای «آگاهیدهی» برای ملتها، مراکز، مدارس و جوامع.
۱۴- ترجمه صرفاً به خاطر آشنایی به زبانهای بیگانه، ارتباطات بینالدول و بینالملل.
۱۵- ترجمه به قصد تئوریپردازی با اندیشههای دیگران و شهرت یافتن با انسانهای اندیشمند و آشنا با نظریههای جدید و معاصر جهان.
۱۶- ترجمه به قصد تغییر در بنبستهای علمی دانشگاهها، مراکز علمی، مدارس و مکاتب.
۱۷- ترجمه با هدف تدریس و آموزش نسلهای نوین در مراکز علمی و تحقیقاتی کشور و جامعه.
۱۸ - ترجمه به قصد تجویز راهحلهای علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در زمانیکه جامعه به بنبست رسیده است.
۱۹- و ...
بیتردید از آنچه که نام بردم برخی از این قصدها با هم تداخل جدی دارند و هیچ مترجمی تنها به یک عامل فکر نمیکند. بنابراین؛ ممکن است که مترجم چند قصد را با هم ترکیب کند.