روز جهانی پناهندگان برای من و هزاران پناهنده دیگر؛ نماد قدرت و ارادۀ انسانی است
امیدوارم که با ادامه‌ی تلاش‌هایم بتوانم پلی باشم بین زبان‌ها، فرهنگ‌ها و جوامع مختلف! و تا توانسته باشم به سهم خود به توسعه‌ی یک دنیایی عادلانه‌تر و انسانی‌تر کمک کنم
✍: علی محمدی
روز جهانی پناهنده در 20 جون فرصتی است تا داستان‌های تلخ و شرین پناهندگان در سراسر جهان به گوش همه جهانیان برسد و درک بهتری نسبت به چالش‌ها و امیدهای آن‌ها ایجاد شود. من هم به عنوان یک پناهنده در کشور اتریش، تمامی مشکلات مهاجرت و پناهندگی را تجربه کرده‌ام. مشکلاتی که در خصوص تحصیلات دانشگاهی و تجربۀ روزنامه‌نگاری، هم‌چنان بر سرم سایه افکنده است.
وقتی‌که من به اتریش رسیدم با یک دنیای جدید و ناشناخته مواجه شدم. زبان جدید، فرهنگ متفاوت و یک نظام بیگانه همه و همه به بخشی از چالش‌های روزانه‌ام تبدیل شدند. به رغم داشتن مدارک دانشگاهی و سابقۀ کاری در روزنامه‌نگاری، یافتن پست و شغلی مناسب و مرتبط با حرفه و تخصص‌ام کاری دشوار بود. موانع زبانی و نیاز به معادل‌سازی مدارک تحصیلی، مسیر حرفه‌ای‌ام را پیچیده‌تر کرد.
با این‌حال، زندگی به عنوان یک پناهنده و پناه‌جو تنها به موانع شغلی محدود نمی‌شود، بلکه احساس غربت، دلتنگی برای خانواده و فراق دوستان! هم‌چنین تلاش‌های مداوم برای یافتن جایگاه اجتماعی مناسب از دیگر چالش‌هایی است که هر روز با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنم. حتا در لحظات ناامیدی نیز تلاش کرده‌ام و از تجربیاتم به عنوان یک روزنامه‌نگار استفاده کنم تا صدای سایر پناهندگان، پناه‌جویان و مهاجران را نیز به گوش جوامع مسوول برسانم.
یکی از تجربیات مهم من در اتریش، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی بوده است. این فعالیت‌ها به من کمک کرده‌اند تا نه تنها با زبان و فرهنگ جدید بهتر آشنا شوم، بلکه با افرادی مختلف نیز آشنایی پیدا کنم و شبکه‌ای از دوستان و هم‌کاران جدیدی را ایجاد کنم. در این مسیر، تلاش کرده‌ام، داستان‌های پناهندگان دیگر را نیز بازگو کنم-داستان‌هایی از امید، مقاومت و تلاش برای زندگی بهتر!
روز جهانی پناهندگان برای من و هزاران پناهنده دیگر، نماد قدرت و ارادۀ انسانی است. این روز به ما یادآوری می‌کند که با وجود تمامی چالش‌ها و مشکلات، همیشه امیدی برای آینده بهتر نیز وجود دارد. هم‌چنین این روز فرصتی است برای جامعه میزبان تا با دیدی بازتر و هم‌دلانه‌تر به پناهندگان نگاه کنند و در زمینه‌های که هرکدام مان با خود دنیایی از تجربه، دانش و فرهنگ به ارمغان آورده‌ایم.
بنابراین، زندگی در اتریش به من آموخت که هم‌واره باید به دنبال یادگیری، آموزش، توسعه، رشد و افتخار بود و حتی در سخت‌ترین شرایط. امیدوارم که با ادامه‌ی تلاش‌هایم بتوانم پلی باشم بین زبان‌ها، فرهنگ‌ها و جوامع مختلف و تا توانسته باشم به سهم خود به توسعه‌ی یک دنیایی عادلانه‌تر و انسانی‌تر کمک کرده باشم.
