پدرم دست‌پاچه سرم را در بغل گرفته بود و ته‌مانده‌ی آب‌معدنی را از بوتل، کف دست‌اش می‌ریخت، سپس آهسته به طرف صورت‌ام می‌انداخت. برادرم آهسته و لرزان می‌گفت: «سمیه... سمیه... خواهر...